Cando contra as seis esperto por riba dos 100ºF , o primeiro que desexo é estrangular o cidadán Kane. Logo recapacito e decátome de que así non podemos seguir. Chútome 800 gramos de ibuprofeno e tento acougar un par de horas máis, o que resulta moi difícil. Logo almorzo e vou ao médico. Dáme vez prá tarde.
Non me queda pacenciae a estas horas debía estar alugando un coche e poñendo proa prás hébridas, ou indo pasear polos montes nevados da contorna. Pero nada diso, nada, é posible.
Ei, meu, esa febre hai tempo que dura de máis. Íalle dicir que fose ao médico, pero se xa colleu vez, só lle pido non deixe de ir porque á tarde se encontre mellor. Beixiños.
Ah, si, o do das Hébridas non o pillara. Pensei en vostede esta mañá cando ouvín pola radio a nova crendo que igual se achegaba aló.
Amoxicilina 500. 3 pílulas ao día. Unha semana.
Iso xa me gusta máis. Sexa obediente, que eles saben (case sempre). E dígollo eu, que se non fose pola química e os médicos magos onde vai que estava a envelenar vermes. (`_^)
A propósito, os pés tapados, e non os molle. Vou ver se xanto, que me son horas.
tamén eu ultimamente me alimento de ibuprofeno e antibioticos. un saúdo e teña paciencia (ben por ir ao médico)
Espero que vaia a mellor -ben que inda é cedo para iso- e que os antibióticos non lle produzan eses desagradables efectos secundarios que deixan o corpo baldado e estragado. E bébame.