Durante os últimos cincuenta anos, un grupiño de mozos impulsou e dirixiu unha asociación de fins tan positivos e interesantes como difusos. Nela gastaron a maior parte dos esforzos da súa vida. Algúns son xuristas, outros enxeñeiros solteiros ou avogados filatélicos, e todos eles comparten un mesmo background aristócrata e conservador. Pero a bioloxía fixo o seu traballo e agora sobardan os setenta, afunden os ollos amarelos e falan de moitos dos seus amigos con enpazesteas ou diolosteñanaglorias.
De diversos puntos do planeta acudimos a Ciudad-Ajo os salvadores, xente moi distinta que compartimos vagamente algunhas das súas ilusións arcaicas. Chámannos pra que gobernemos a asociación na sombra, levando o peso executivo e deixándolles aos velloucáns a sensación de que aínda están ao mando. Sobre o papel, a manobra é perfecta. Pero vai ti saber qué pensan en realidade os filántropos sobre a filantropía.
envio correos ao enderezo que deixaches na túa nota e pérdense polo camiño de baldosas amarelas. Menos mal que regresan a min.Algo debe estar mal
Non foi esa asociación de fins tan difusos a que lle sufragou unha bonita viaxe a Grecia?
Eses foron, Bouzafría, eses foron…
She was later linked with Italian poet/novelist Cesare Pavese who committed suicide in 1950 after being rejected by Dowling. o_O